Suus Las 2021: 35-39

Non-fictie |
2018 |
Crown |
426 pagina’s |
Luisterboek |

{ Kopen Engels }
{ Kopen Nederlands }

In haar memoires vertelt Michelle Obama over zowel haar jonge jaren als over haar tijd als presidentsvrouw. Ik moet eerlijk zeggen dat ik sommige stukken wel wat saaier vond, maar toen het was afgelopen, was ik toch echt even overrompeld met de hoeveelheid bewondering die ik voor haar voel. Het Engelse luisterboek is overigens echt een aanrader - die leest ze zelf voor!

Moderne fictie |
2020 |
Thomas Rap |
125 pagina’s |
Luisterboek |

{ Kopen }

De bemanning van het lichtschip Texel weet precies hoe de dag er altijd uitziet. Maar dan neemt de kok, geheel tegen de regels in, opeens een springlevend jong geitenbokje mee aan boord. De routine wordt volledig verstoord en de bestaande verhoudingen worden op scherp gezet.

Het lichtschip is een intiem, klein en ontroerend verhaal, dat prachtig is geschreven.

Moderne fictie |
2020 |
Hollands Diep |
220 pagina’s |
Luisterboek |

{ Kopen }

Als de Roemeense Alina de kans krijgt om met haar elfjarige zoon Lucien naar Sicilië te verhuizen grijpt ze deze met beide handen. Daar kan ze het geld verdienen dat ze hard nodig heeft! Maar al snel moet ze haar verwachtingen bijstellen. Dit is een vreselijk schrijnende roman over moderne slavernij, maar ook over liefde, vriendschap en familie.

Non-fictie |
1967 |
Das Mag |
Vertaald door Lammie Post-Oostenbrink |
144 pagina’s |
Eboek |

{ Kopen }

Tove Ditlevsen vertelt in deze autobiografie over haar - de titel zegt het al - kindertijd. Ze groeit op in volkswijk in Kopenhagen, voelt zich vaak eenzaam en stoort zich aan de meiden om haar heen. Ze heeft één vriendin, maar ook zij doet dingen waar Tove liever niet aan meedoet.

Kindertijd is het eerste deel uit een trilogie van autobiografieën. Hoewel ik nog niet zó in de ban was van het eerste boek, ben ik zeker benieuwd naar de volgende.

Moderne fictie |
2020 |
Atlas Contact |
264 pagina’s |
Luisterboek |

{ Kopen }

Meneer Buksken zit in een rolstoel op een gesloten afdeling van een instelling. Hij zit daar tegen zijn zin, en vertelt de lezer over het reilen en zeilen op de afdeling.

Voor meer dan een jaar heb ik deze roman ontweken. Ik ging er namelijk van uit dat het helemaal niets voor mij zou zijn. Maar omdat deze aanname nergens op gebaseerd was, besloot ik hem uiteindelijk toch maar te lezen. En maar goed ook - ik was aangenaam verrast!

Het is een ontroerende maar ook grappige roman, die je echt in het brein van de hoofdpersoon laat kijken.